Strona główna

 

logo be

AAA Drukuj

Kontrola międzyparlamentarna wspólnej polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony

Wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony wprowadzono (art. 42 ust. 7 TUE) rozwiązanie umożliwiające realizację w ramach Unii Europejskiej zobowiązania do zbiorowej obrony, które nakładał wcześniej art. V zmodyfikowanego Traktatu Brukselskiego, stanowiącego podstawę funkcjonowania Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE). Zniknął zatem ostatni formalny powód uzasadniający istnienie UZE. W związku z tym 10 państw sygnatariuszy zmodyfikowanego Traktatu Brukselskiego wydało 31 marca 2010 r. oświadczenie, w którym poinformowało o zakończeniu funkcjonowania UZE do czerwca 2011. Rozwiązanie UZE oznacza również zakończenie działalności Europejskiego Zgromadzenia Bezpieczeństwa i Obrony (poprzednio Zgromadzenie UZE), organu międzyparlamentarnego zajmującego się polityką bezpieczeństwa i obrony w Europie. Międzyrządowy charakter WPZiB i WPBiO oraz znaczenie decyzji podejmowanych w ramach tych polityk stanowią jednak o potrzebie kontynuowania międzyparlamentarnej kontroli tego obszaru, a zatem wypracowania odpowiedniej formy organizacyjnej na gruncie obecnych traktatów. 

Podstawy prawne: 

  • Traktat o Unii Europejskiej
    art. 12 lit. f
    Parlamenty narodowe aktywnie przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania Unii [...] uczestnicząc we współpracy międzyparlamentarnej między parlamentami narodowymi i z Parlamentem Europejskim, zgodnie z Protokołem w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej.
  • Protokół [nr 1] w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej na mocy Traktatu z Lizbony:
    art. 9
    Parlament Europejski i parlamenty narodowe wspólnie określają sposób organizacji i wspierania skutecznej i systematycznej współpracy międzyparlamentarnej w ramach Unii.
    art. 10
    Konferencja organów parlamentarnych wyspecjalizowanych w sprawach Unii [...] może także organizować konferencje międzyparlamentarne na wybrane tematy, w szczególności w celu omówienia zagadnień wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony.

    wróć do góry

Przebieg debaty na temat kontroli międzyparlamentarnej wspólnej polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i obrony

(stan na 20.09.2011)

  1. Spotkania przewodniczących komisji parlamentarnych ds. zagranicznych - COFACC, ds. obrony - CODACC
    - 4-6.09.2011, Warszawa
      "Polityka Wschodnia. Obowiązki Europy" – COFACC
      Strona internetowa konferencji 
      Podsumowanie COFACC

    - 3-5.07.2011, Warszawa
      "UE - NATO po Lizbonie - nowa koncepcja wyzwań i zagrożeń" – CODACC
      Strona internetowa konferencji 
      Podsumowanie CODACC

  2. 7 lipca 2011
    Parlament Europejski

    Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie podejścia Parlamentu Europejskiego do wykonania artykułów 9 i 10 Protokołu nr 1 do Traktatu z Lizbony w zakresie współpracy parlamentarnej w dziedzinie WPZiB/ WPBiO
    Parlament Europejski:
    - wyraził przekonanie, że ściślejsza współpraca międzyparlamentarna w dziedzinie WPZiB i WPBiO zwiększy parlamentarny wpływ na decyzje polityczne podejmowane przez UE i jej państwa członkowskie (pkt 2);
    - oczekuje wsparcia dla wysiłków polskiej Prezydencji na rzecz osiągnięcia porozumienia między Parlamentem Europejskim a parlamentami państw członkowskich, dotyczącego nowych form współpracy międzyparlamentarnej (pkt 3);
    - potwierdził stanowisko, iż jego własna reprezentacja we wszelkich nowych formach współpracy międzyparlamentarnej powinna przybrać skalę, która odpowiada zakresowi i znaczeniu roli PE w kontrolowaniu WPZiB/ WPBiO (pkt 4);
    - potwierdził, że w celu ograniczenia kosztów, Sekretariat i siedziby Parlamentu Europejskiego są dostępne na potrzeby posiedzeń międzyparlamentarnych (pkt 4).

    [Źródło: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie podejścia Parlamentu Europejskiego do wykonania artykułów 9 i 10 Protokołu nr 1 do Traktatu z Lizbony w zakresie współpracy parlamentarnej w dziedzinie WPZiB/ WPBiO; P7_TA-PROV(2011)0337]
  3. 29-31.05.2011, Budapeszt
    XLV Konferencja Komisji do Spraw Unijnych Parlamentów Unii Europejskiej  (COSAC)
    W opinii przyjętej na XLV posiedzeniu COSAC uznała, że:
    - wnioski przyjęte  przez konferencję Przewodniczących Parlamentów w Brukseli w sprawie przyszłości kontroli parlamentarnej nad WPZiB oraz WPBiO stanowią dobry punkt wyjścia dla przyszłych debat i ostatecznych decyzji; 
    - w związku z zakończeniem działalności Zgromadzenia Unii Zachodnioeuropejskiej należy stworzyć ramy kontroli parlamentarnej nad WPZiB oraz WPBiO zgodnie z postanowieniami Traktatu z Lizbony.

    COSAC podkreśliła istotną rolę parlamentów narodowych w procesie kontroli parlamentarnej nad WPZiB oraz WPBiO i zwróciła  się do wszystkich właściwych instytucji, a szczególnie do Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, o ścisłą współpracę z parlamentami.

    [Źródło: Opinia z XLV posiedzenia COSAC, Budapeszt,  29-31 maja 2011]
  4. 11 maja 2011
    Parlament Europejski
    Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie rozwoju wspólnej
    polityki bezpieczeństwa i obrony po wejściu w życie Traktatu z Lizbony (2010/2299(INI))
     
    W odniesieniu do kontroli parlamentarnej WPZiB, w tym WPBiO, Parlament Europejski min.:
    - podkreślił, że ze względu na przyznanie mu zadania bezpośredniego reprezentowania obywateli Unii, jest zasadniczym źródłem demokratycznej legitymizacji WPZiB/WPBiO, z tego względu opinie i zalecenia Parlamentu powinny być należycie uwzględniane  (pkt 12);
    - przypomniał, iż współdecyduje w sprawie budżetu na działania zewnętrzne UE, w tym na misje cywilne WPZiB i WPBiO, oraz że jego zgoda jest niezbędna  do zawierania umów międzynarodowych, w tym umów dotyczących w przeważającej mierze WPZiB, z jedynym wyjątkiem w postaci umów, których WPZiB stanowi wyłączny przedmiot (pkt 13);
    - pragnie zacieśnić współpracę z parlamentami narodowymi UE w zakresie demokratycznego nadzoru WPZiB i WPBiO, co ma doprowadzić do wzajemnego wzmocnienia wpływu każdego z nich na decyzje polityczne podejmowane przez inne instytucje europejskie i państwa członkowskie przy całkowitym poszanowaniu prerogatyw parlamentów narodowych w dziedzinie polityki obronnej ( pkt 14);
    - wyraził ubolewanie z powodu nieosiągnięcia na Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE w dniach 4-5 kwietnia 2011 r., porozumienia dotyczącego cech charakterystycznych konferencji międzyparlamentarnej w sprawie WPZiB/ WPBiO (pkt 14). 

    [Źródło: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 11 maja 2011 r. w sprawie rozwoju wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony po wejściu w życie Traktatu z Lizbony (2010/2299(INI)); P7_TA-PROV(2011)0228]
     
  5. 4-5 kwietnia 2011, Bruksela
    Konferencja Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej (KPPUE)
    W konkluzjach prezydencji osobną część poświęcono międzyparlamentarnemu mechanizmowi badania (scrutiny/suivi) wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO). Przewodniczący podkreślili, że zadaniem tej nowej struktury byłoby badanie WPZiB/WPBiO z parlamentarnego punktu widzenia. Zaznaczono, że ma to być właśnie raczej badanie (scrutiny) niż kontrola (control).
    Przewodniczący uzgodnili, że zostaje powołana Międzyparlamentarna Konferencja ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) oraz Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO), której ogólne zasady funkcjonowania znalazły się w konkluzjach.

    Konkluzje prezydencji dotyczące parlamentarnego badania* (scrutiny/suivi) Wspólnej Polityki 
    Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) oraz Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO):
    1. Przewodniczący uznali ważną pracę wykonaną przez prezydencję belgijską w celu utworzenia międzyparlamentarnego mechanizmu badania (scrutiny/suivi) wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO).
    2. Przewodniczący podkreślili, jak istotny jest fakt, że istnieje możliwość wyrażenia różnorodnych opinii przez parlamenty narodowe i Parlament Europejski oraz że zaproponowany mechanizm powinien pozwolić na wyrażanie różnych punktów widzenia.
    3. Przewodniczący podkreślili, że celem tej nowej struktury jest raczej zapewnienie badania WPZiB/WPBiO z parlamentarnego punktu widzenia (scrutiny) niż sprawowanie nad nimi rzeczywistej kontroli (control), która wiązałaby się z kompetencją nakładania sankcji. Konferencja parlamentarna pełni przede wszystkim funkcję informacyjną, która z jednej strony powinna umożliwić parlamentom narodowym lepsze badanie (scrutinize/suivre) własnych rządów w odniesieniu do międzyrządowego wymiaru WPZiB/WPBiO, z drugiej zaś powinna umożliwić Parlamentowi Europejskiemu wykonywanie jego funkcji w ramach europejskich ram instytucjonalnych.
    4. Przewodniczący zauważyli, że jedyna różnica między punktami widzenia poszczególnych parlamentów dotyczyła wyboru pomiędzy koncentracją na międzyrządowym wymiarze WPZiB i WPBiO lub na włączeniu także wymiaru wspólnotowego.
    5. W świetle powyższych rozważań oraz z uwagi na rozbieżne poglądy, przewodniczący nie osiągnęli porozumienia w sprawie wszystkich aspektów tworzenia Międzyparlamentarnej Konferencji ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) oraz Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO), składającej się z delegacji parlamentów narodowych państw członkowskich Unii Europejskiej i Parlamentu Europejskiego. Jednakże konferencja uzgodniła, co następuje:
      1. Powołuje się Międzyparlamentarną Konferencję ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB) oraz Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO). Składa się ona z delegacji parlamentów narodowych państw członkowskich UE i Parlamentu Europejskiego. Konferencja ta zastępuje dotychczasowe spotkania COFACC i CODAC.
      2. Każdy parlament narodowy państwa kandydującego do członkostwa oraz każdego europejskiego państwa członkowskiego NATO może uczestniczyć w charakterze obserwatora.
      3. Konferencja spotyka się dwa razy do roku w kraju, który sprawuje 6-miesięczną prezydencję Rady, lub w Parlamencie Europejskim w Brukseli. Decyzję w tej sprawie podejmuje prezydencja. Nadzwyczajne posiedzenia odbywają się w razie konieczności lub w pilnych przypadkach.
      4. Posiedzeniom przewodniczy parlament narodowy państwa członkowskiego sprawującego rotacyjną prezydencję Rady, w ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim.
      5. Wysoki Przedstawiciel ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa Unii Europejskiej jest zapraszany na spotkania konferencji w celu przedstawienia ogólnego zarysu i strategii oraz wspólnej polityki zagranicznej i obrony Unii.
      6. Konferencja może przyjąć niewiążące wnioski w drodze konsensusu.
      7. Konferencja uchwala swój regulamin i metody pracy na podstawie ww. zasad.
        [Źródło: Presidency conclusions, Brussels, 4-5 April 2011]



         * KPPUE podkreśla w konkluzjach dotyczących parlamentarnego badania WPZiB/WPBiO, które są przyjmowane w językach angielskim i francuskim, że chodzi o badanie – ang. scrutiny, monitoring, fr. le suivi – a nie o kontrolę (control, le contrôle), z którą „wiązałaby się kompetencja nakładania sankcji” (por. pkt 3 konkluzji dotyczących parlamentarnego badania WPZiB/WPBiO). W związku z tym w tłumaczeniu użyto słowa „badanie”, choć w większości tekstów dotyczących problematyki parlamentarnej scrutiny jest tłumaczone jako „kontrola” - przypis OIDE
  6. 
  7. 24 stycznia 2011
    Izba Lordów i Izba Gmin, Zjednoczone Królestwo
    Raport Komisji ds. Unii Europejskiej Izby Lordów „Przyszła międzyparlamentarna kontrola polityki zagranicznej, obrony i bezpieczeństwa Unii Europejskiej" (Future inter-parliamentary scrutiny of EU foreign, defence and security policy) wraz z propozycjami dla Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE.

    Komisja ds. Unii Europejskiej Izby Lordów:
    • przygotowała raport, zawierający w załączniku propozycje dotyczące przyszłej międzyparlamentarnej kontroli WPZiB oraz WPBiO po zakończeniu działalności Unii Zachodnioeuropejskiej,
    • proponuje zastąpienie Zgromadzenia UZE konferencją komisji, stanowiącą kombinację i poszerzoną wersję obecnych Konferencji Przewodniczących Komisji ds. Zagranicznych (COFACC) oraz Konferencji Przewodniczących Komisji ds. Obrony (CODAC),
    • propozycje zawarte w załączniku do raportu zostały poddane konsultacjom i uzgodnione wspólnie z odpowiednimi komisjami Izby Gmin, a następnie podane do publicznej wiadomości,
    • wspólna propozycja, zaakceptowana przez obie izby, ma zostać zaprezentowana na najbliższej Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE w kwietniu 2011.
    Propozycja rozwiązań w zakresie kontroli międzyparlamentarnej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) po zakończeniu funkcjonowania UZE (załącznik nr 1 do raportu Komisji ds. Unii Europejskiej Izby Lordów z 24.01.2011).

    [Źródło: Raport Komisji ds. Unii Europejskiej Izby Lordów Future inter-parliamentary scrutiny of EU foreign, defence and security policy]
  8. 1 grudnia 2010
    Europejskie Zgromadzenie Bezpieczeństwa i Obrony/Zgromadzenie UZE
    Rezolucja nr 139 w sprawie implementacji Traktatu z Lizbony: debaty odbywające się w parlamentach narodowych, dotyczące monitorowania WPBiO (Resolution 139 on implementing the Lisbon Treaty: ongoing debates in the national parliaments on monitoring CSDP) z 1 grudnia 2010 wraz z memorandum wyjaśniającym zawierającym podsumowanie debat w parlamentach narodowych i Parlamencie Europejskim.

    Zgromadzenie UZE zwróciło się do parlamentów narodowych o:
    • skoncentrowanie wysiłków na rzecz przedłożenia konkretnych propozycji w sprawie stworzenia odpowiedniej struktury międzyparlamentarnej dla monitorowania WPBiO,
    • uwzględnienie wytycznych zawartych w Traktacie z Lizbony oraz doświadczeń z funkcjonowania Zgromadzenia UZE,
    • uwzględnienie przeszkód utrudniających przeniesienie wyników prac międzyparlamentarnych na szczebel narodowy i zapewnienie, że wewnętrzne procedury są przystosowane do rozpowszechniania informacji i wiedzy,
    • zapewnienie w przyszłości wystarczających środków finansowych w celu utrzymania stabilnych struktur oraz forum dla działań międzyparlamentarnych, na które nie będą wpływały zmiany rządów narodowych czy wahania w gospodarce.
    [Źródło: Resolution 139 on implementing the Lisbon Treaty: ongoing debates in the national parliaments on monitoring CSDP, 1 grudnia 2010]
  9. 2 listopada 2010
    Zgromadzenie Narodowe, Francja
    Rezolucja w sprawie reformy zarządzania polityką zewnętrzną Unii Europejskiej (Résolution sur la réforme de la gouvernance de la politique extérieure de l'Union européenne) przyjęta przez Zgromadzenie Narodowe w oparciu o raport komisji ds. europejskich nr 2631 z 16 czerwca 2010.

    Zgromadzenie Narodowe proponuje, aby:
    • zorganizować całościową i spójną kontrolę parlamentów narodowych i Parlamentu Europejskiego nad polityką zewnętrzną UE, w celu wypracowania kierunku dla wspólnych stanowisk, przy jednoczesnym pozostawieniu PE i parlamentom narodowym swobody w sprawowaniu przez nie indywidualnej kontroli, zgodnie z traktatami i porządkami konstytucyjnymi,
    • współpraca międzyparlamentarna była na tyle elastyczna, aby PE mógł prowadzić z parlamentami narodowymi dyskusję na temat polityki obrony, która leży w kompetencji tych ostatnich, oraz aby parlamenty narodowe mogły debatować z PE na temat polityki zewnętrznej UE.
    [Źródło: Résolution sur la réforme de la gouvernance de la politique extérieure de l'Union européenne, 2.11.2010; Rapport d'information déposé par la commission des affaires européennes sur la réforme de la gouvernance de la politique extérieure de l'Union européenne n° 2631 déposé le 16 juin 2010 par Mme Élisabeth Guigou et M. Yves Bur, 16.06.2010]
  10. 24-26 października 2010, Bruksela
    COSAC
    • COSAC przyjęła 14. raport półroczny, w którym, w rozdziale drugim, omówiono kwestię kontroli parlamentarnej nad WPBiO.
    • Zdaniem COSAC:
      • w kontrolę parlamentarną WPZiB i WPBiO powinny być zaangażowane zarówno parlamenty narodowe, jak i Parlament Europejski,
      • nie należy tworzyć nowych instytucji ani organów,
      • mechanizm kontroli parlamentarnej WPZiB i WPBiO powinien być przykładem osiągania jak największych korzyści w stosunku do poniesionych kosztów, a także powinien stanowić wartość dodaną w odniesieniu do działań, jakie parlamenty już prowadzą w tym obszarze,
      • w działania z zakresu kontroli parlamentarnej powinni być zaangażowani członkowie specjalizujący się w sprawach zagranicznych, obronności i sprawach Unii Europejskiej.
    • Konferencja podkreśliła potrzebę prowadzenia kontroli parlamentarnej zarówno w odniesieniu do WPZiB, jak i do WPBiO oraz wyraziła nadzieję, że nowy mechanizm kontroli parlamentarnej dotyczącej WPBiO zostanie wdrożony w 2011.
    [Źródło: Wkład XLIV COSAC, Bruksela, 24-26.10.2010; Czternasty raport półroczny: zmiany stosowanych w Unii Europejskiej procedur i praktyk dotyczących kontroli parlamentarnej, Bruksela, 25-26.10.2010; Annex to the Fourteenth Bi-annual Report: Replies of National Parliaments and the European Parliament, Brussels, 25-26.10.2010]
  11. 28 września 2010
    Parlament Europejski, Komisja Spraw Zagranicznych
    Spotkanie międzyparlamentarne „Wyzwania stojące przez Wspólną Polityką Bezpieczeństwa i Obrony po wejściu w życie Traktatu z Lizbony" (The challenges facing the Union's Common Security and Defence Policy after the entry into force of the Lisbon Treaty).

    Podczas spotkania jedna z sesji została poświęcona kontroli parlamentarnej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony UE.

    [Źródło: Dokumenty ze spotkania, 28.09.2010]
  12. 16 września 2010
    Senat Republiki i Izba Deputowanych, Włochy
    Rezolucja w sprawie ustanowienia Międzyparlamentarnej Konferencji w Sprawach Zagranicznych, Bezpieczeństwa i Obrony (Motion for the establishment of the Interparliamentary Conference for European foreign, security and defence policy) z 16 września 2010.

    Senat Republiki i Izba Deputowanych proponują m.in., aby:
    • utworzyć Międzyparlamentarną Konferencję w Sprawach Zagranicznych, Bezpieczeństwa i Obrony, w której skład wchodziłyby delegacje z: Parlamentu Europejskiego, parlamentów narodowych państw członkowskich UE, państw kandydujących, państw NATO niebędących członkami UE oraz ewentualnie innych zainteresowanych państw,
    • delegacje narodowe były niewielkie, a w ich skład wchodzili przedstawiciele komisji obrony, spraw zagranicznych i UE; Parlament Europejski powinien być reprezentowany przez przedstawicieli Komisji Spraw Zagranicznych,
    • konferencja zbierała się dwa razy w roku i przewodniczyli jej Przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych PE oraz przewodniczący komisji spraw zagranicznych parlamentu państwa sprawującego prezydencje w Radzie UE,
    • konferencja sama wypracowała swój regulamin i metody działania,
    • Wysoki Przedstawiciel mógł uczestniczyć w konferencji i przynajmniej dwa razy w roku osobiście przedstawiał sprawozdanie na temat głównych kierunków i strategii polityki zagranicznej i obrony.
    [Źródło: Motion for the establishment of the Interparliamentary Conference for European foreign, security and defence policy, 16 września 2010]
  13. 15 czerwca 2010
    Europejskie Zgromadzenie Bezpieczeństwa i Obrony/Zgromadzenie UZE
    Rezolucja nr 138 w sprawie monitorowania WPBiO przez parlamenty narodowe i Parlament Europejski – odpowiedź na roczny raport Rady (Resolution 138 on CSDP monitoring by national parliaments and in the European Parliament – reply to the annual report of the Council) z 15 czerwca 2010 wraz z memorandum zawierającym podsumowanie debat w parlamentach narodowych i Parlamencie Europejskim.

    Zgromadzenie UZE zwróciło się do parlamentów narodowych i Rady UE o:
    • stworzenie komitetu sterującego, który zaproponowałby ramy przyszłej kontroli międzyparlamentarnej nad WPBiO; komitet taki składałby się z przedstawicieli komisji obrony, spraw zagranicznych i spraw UE, Wysokiego Przedstawiciela UE do spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz prezydencji,
    • zaproponowanie właściwych rozwiązań, które zapewnią efektywny i rzeczywisty udział parlamentów w decyzjach dotyczących WPBiO,
    • implementację postanowień Traktatu z Lizbony w zakresie współpracy międzyparlamentarnej w obszarze WPBiO w sposób ambitny,
    • promowanie wiarygodnego modelu kontroli międzyparlamentarnej, który nie ograniczy roli parlamentów narodowych do obserwatorów, a zapewni stałą strukturę, w którym liczebność delegacji będzie zbliżona do tej w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy,
    • zapewnienie wystarczających środków dla stworzenia efektywnej pod względem kosztów stałej struktury, na którą nie będą wpływać zmiany rządów narodowych,
    • wykorzystanie dotychczasowego dorobku Zgromadzenia UZE, w celu zapewnienia ciągłości prac.
    [Źródło: Resolution 138 on CSDP monitoring by national parliaments and in the European Parliament – reply to the annual report of the Council, 15 czerwca 2010]
  14. 14-15 maja 2010, Sztokholm
    Konferencja Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej (KPPUE)
    • Przewodniczący podkreślili kluczową rolę parlamentów narodowych w przyszłej kontroli parlamentarnej WPZiB, w tym WPBiO, oraz zwrócili się z prośbą do kolejnej prezydencji KPPUE o wypracowanie na tej podstawie stanowiska na następnej Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE w kwietniu 2011 roku.
    [Źródło: Konkluzje Prezydencji Konferencji Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej, Sztokholm, 14-15.05.2010]
  15. 11 kwietnia 2010
    Senat, Francja
    Rezolucja europejska w sprawie kontroli parlamentarnej wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (Résolution Européenne sur le suivi parlementaire de la politique de sécurité et de défense commune) przyjęta przez Senat w oparciu o raport komisji ds. zagranicznych nr 387 z 7 kwietnia 2010.

    Senat uznał, że:
    • w związku z rozwiązaniem Zgromadzenia UZE konieczne jest stworzenie stałej struktury dla spotkań parlamentarnych poświęconych WPBiO, która byłaby elastyczna i funkcjonowała podobnie jak COSAC (maksimum 6 posłów z każdego parlamentu, spotkania co pół roku, udział 6 posłów z PE, rotacyjne przewodnictwo poszczególnych parlamentów),
    • jeśli powyższa inicjatywa nie zyska poparcia wszystkich parlamentów państw członkowskich, może być ona podjęta przez najbardziej zainteresowane parlamenty.
    [Źródło: Résolution Européenne sur le suivi parlementaire de la politique de sécurité et de défense commune, 11.04.2010; Rapport n° 387 (2009-2010) de M. Josselin de ROHAN, fait au nom de la commission des affaires étrangères, déposé le 7 avril 2010, 7.04.2010]
  16. 11-12 grudnia 2009, Sztokholm
    Konferencja Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej (KPPUE)
    • Przewodniczący uznali, że intensyfikacja dialogu politycznego w dziedzinie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości oraz wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, jest wyjątkowo istotna i będzie możliwa do osiągnięcia poprzez regularne spotkania zainteresowanych komisji.
    • Nawiązując do WPZiB/WPBiO, zasugerowali, że spotkania COFACC (Konferencji Przewodniczących Komisji ds. Zagranicznych) i CODAC (Konferencji Przewodniczących Komisji ds. Obrony) oraz wspólne spotkanie COFACC/CODAC, powinny być wykorzystane do monitorowania rozwoju tych polityk w oparciu o roczne raporty Wysokiego Przedstawiciela.
    [Źródło: Synteza dyskusji, Sztokholm, 11-12.12.2009]

    wróć do góry