Strona główna

 

logo be

AAA Drukuj

Agenda rozwojowa UE po 2015 roku (stan na 5.05.2014)

I. WPROWADZENIE
II. WYBRANE DOKUMENTY UNII EUROPEJSKIEJ
III. WYBRANE DOKUMENTY MIĘDZYNARODOWE
IV. STRONY INTERNETOWE


I. WPROWADZENIE

Deklaracja Milenijna
Na szczycie Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2000 roku przywódcy 189 państw przyjeli Deklarację Milenijną, w której zobowiązali się do rozpoczęcia globalnego programu zwalczania ubóstwa. Do deklaracji dołączono osiem tzw. milenijnych celów rozwoju (MCR), których realizacja miała nastąpić do 2015 roku: wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu na świecie; zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym; promowanie równości płci i awansu społecznego kobiet; ograniczenie umieralności dzieci; poprawa opieki zdrowotnej nad kobietami w ciąży; ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusa HIV oraz innych chorób; stosowanie zrównoważonych metod gospodarowania zasobami naturalnymi; stworzenie światowego partnerstwa na rzecz rozwoju. Każdemu z celów przypisano odpowiednie wskaźniki pozwalające na ocenę ich wykonania.

Dokumenty programowe UE
Najważniejszymi dokumentami określającymi wkład Unii Europejskiej w realizację MCR są: przyjęta w 2005 roku wspólna deklaracja Rady Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, zwana europejskim konsensusem na rzecz rozwoju, oraz komunikat KE „Zwiększanie wpływu unijnej polityki rozwoju – Program działań na rzecz zmian" (COM(2011) 637). Wymienione dokumenty wyznaczają szczegółowe cele pomocy i sposoby jej realizacji oraz podkreślają konieczność koordynacji polityk rozwojowych państw członkowskich UE i Komisji. Organem odpowiedzialnym za współpracę rozwojową w ramach KE jest Dyrekcja Generalna Rozwoju i Współpracy (EuropeAid), która zajmuje się także realizacją programów pomocowych na świecie.

Realizacja MCR
Zgodnie z danymi Banku Światowego, przywołanymi we wspomnianym poniżej komunikacie KE COM(2013) 92, udało się obniżyć o połowę liczbę osób żyjących w skrajnym ubóstwie, a także osób pozbawionych stałego dostępu do wody pitnej. Wzrósł odsetek osób podejmujących edukację podstawową, zmniejszyło się narażenie dzieci na choroby i niedożywienie, spadła również liczba zakażeń wirusem HIV. Jednocześnie wiele wyzwań pozostało nierozwiązanych, a problemy na skalę międzynarodową dotyczą m.in. bezrobocia, nierówności społecznych, konfliktów pogłębiających przepaść między państwami czy niezrównoważonego wykorzystywania zasobów naturalnych. Realizacja polityki rozwojowej oraz przyszłe wyzwania przedstawiane są w corocznych sprawozdaniach Komisji Europejskiej w sprawie rozwoju i pomocy zewnętrznej.

Polityka rozwojowa po 2015
Na konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (Rio+20) w 2012 roku zdefiniowano istniejące problemy oraz rozpoczęto prace nad wyznaczeniem celów zrównoważonego rozwoju (Sustainable Development Goals, SDG). Komisja Europejska przedstawiła zasady dotyczące przygotowania przekrojowych ram politycznych na okres po 2015 roku w komunikacie „Godne życie dla wszystkich. Eliminacja ubóstwa i zapewnienie światu zrównoważonej przyszłości" (COM(2013) 92). Podkreślono w nim, że równocześnie z kontynuowaniem realizacji MCR, Unia powinna wdrażać postanowienia konferencji Rio+20 i dążyć do zrównoważonego rozwoju. Na poziomie UE działania te są prowadzone za pomocą strategii politycznych, zwłaszcza strategii „Europa 2020", a także w ramach kluczowych polityk. W komunikacie podkreślono, że UE powinna w pełni zaangażować się w działania międzynarodowe, aby jej wkład był spójny i skoordynowany z pracami ONZ i innych międzynarodowych gremiów. W konkluzjach Rady przyjętych w czerwcu 2013 zawarto "Nadrzędny program działań na okres po 2015". Komisarz ds. Rozwoju Andris Piebalgs jest także członkiem powołanego w 2012 roku międzynarodowego panelu wysokiego szczebla ds. agendy rozwoju na okres po 2015.

II. WYBRANE DOKUMENTY UNII EUROPEJSKIEJ

Podstawa traktatowa

Nadrzędny program działań na okres po roku 2015

Konsensus europejski

Komisja Europejska

Sprawozdania roczne w sprawie rozwoju i pomocy zewnętrznej

Akty prawne

III. WYBRANE DOKUMENTY MIĘDZYNARODOWE

IV. STRONY INTERNETOWE

wróć do góry